Van vrolijke levensgenieter, naar vrolijke vechter

Blog01nieuw

“Anniek! Laten we vanavond naar Nijmegen gaan!” Het was een donderdagavond in 2008. Het jaar waarin we standaard iedere donderdagavond in Nijmegen gingen stappen, vrijdag Doetinchem onveilig maakten en ons zaterdag iedere keer weer vergistten in de Radstake. We waren jong, gezond en verslaafd aan het uitgaan. Hoe we toen klaagden over onze kater, wensen we dit nu maar al te graag weer te kunnen voelen. Samen.

Inmiddels ligt Anniek elke dag gevloerd met een kater. Een kater, zonder een druppel alcohol te hebben gedronken. Een kater, tien keer zo heftig als die van een aantal jaren geleden. Het is natuurlijk geen kater, maar wat is het wel? Al zes jaar lang wordt Anniek van de ene arts naar de andere gestuurd en zonder resultaat weer naar de deur gewezen: “Nee, we weten het ook niet.” Ondertussen heeft Anniek de stoffige binnenkant van de ziekenhuizen vaker gezien dan de plakkerige binnenkant van discotheken. Iets wat op deze leeftijd niet echt gebruikelijk hoort te zijn. Het is een lange zoektocht en Anniek heeft het allemaal gedaan zonder ook maar enigszins te klagen.

Tegenslag na tegenslag, ze deed het, met alle positiviteit die je je kunt bedenken! Ik herinner me nog het moment dat ze aangaf dat het fietsen niet meer ging. Een tijdje vermeed ze dat ding dan ook, tot ze zich over had gegeven: ik moet een elektrische fiets. Ze vond het verschrikkelijk, maar zag er ook de voordelen van in. Dat is Anniek. Overal het goede in zien! En dus zocht ze net zo lang tot ze een mooie fiets had gevonden. Het werd een elektrische fiets met bloemetjes.

Helaas heeft ze er maar een paar fietstochtjes van kunnen genieten, want ook dit bleek te zwaar. Emotioneel gezien is het bijna niet voor te stellen dat die dansende, uitgaande, hyperactieve meid niet meer zelfstandig de deur uit kan. Ze kon er niet om heen, er moest een rolstoel komen. En om ook dat niet al te beladen te maken, noemen we dat ding: haar wheelie. Haar new best friend, want zonder wheelie komt ze haar huis niet meer uit, hij zorgt er voor dat haar wereld niet al te klein wordt. Welkom wheelie, welkom in ons vriendinnenclubbie!